Yürek Sıkıştıran ‘Aşk ve Evlat Acısı’

Güney24.com Köşe Yazarı Yusuf Yapıcı‘nın kaleminden…

İnsan en çok iki acıya dayanırken yüreği sıkışırmış, nefes alamazmış; ilk evlat acısı diğeri en saf duygu olan aşk acısıymış. Ama insan eninde sonunda her şeye alışırmış.

Dünyayı kirletirken düşünmeyen insan söz konusu canı olunca kendini öz evladından bile sakınırmış.

Birbirinden bir şey öğrenmeyen insanın Görünmeyen küçük bir virüsten öğrenecek çok şeyi varmış; doğanın her şeyden güçlü olduğunu, insanın insana muhtaç olduğunu, temizliğin kıymetli olduğunu, ailesine zaman ayırması gerektiğini, dünyanın sadece kendisine ya da çocuğuna ait olmayıp her canlıya ait olduğunu, özgür olanın ne kadar kıymetli olduğunu ve “BEN” kelimesinin yer geldiğinde bir hiç olduğunu…

İyi gün de, kötü gün de mutlaka geçermiş; sadece izi kalırmış yüreğinde, beyninde.

Zaman her yarayı iyi edermiş ama estetiği ile ilgilenmezmiş, hatta izi kalsın istermiş ki bir ömür sızlasın diyeymiş…

G24 / Köşe Yazarı Yusuf Yapıcı